Pembangunan yang pesat telah menyebabkan banyak kawasan bandar berkembang untuk memenuhi kehendak kehidupan penduduk tempatan dan demi tercapainya matlamat negara sebagai sebuah negara perindustrian. Pembangunan yang disebutkan merangkumi pembangunan perumahan, perindustrian dan pembinaan infrastruktur. Bagaimanapun kesan daripada pembangunan tersebut merupakan antara faktor terbesar yang menyumbang kepada berlakunya banjir.
Berkurangnya kawasan serap air
Kawasan hutan dan tanah memang berperanan sebagai agen menyerap air hujan semulajadi. Apabila pembukaan tanah hutan berlaku kerana projek pembangunan, permukaan yang semulajadi itu telah bertukar kepada permukaan yang tidak serap air seperti simen, tar, konkrit dan sebagainya. Oleh sebab air hujan tidak dapat diserap, maka air akan mengambil masa yang singkat untuk masuk ke dalam sistem saliran. Air yang banyak itu akan memenuhi sistem saliran dan sistem saliran tidak dapat lagi menampung air yang begitu banyak menyebabkan ia mengalir keluar. Inilah sebabnya banjir kilat berlaku selepas sekejap hujan turun.
Ini merupakan salah satu faktor yang menyumbang kepada berlakunya banjir. Ironinya, isu ini telah berulangkali disebut-sebut sehinggakan sudah lali mendengarnya. Apa yang berlaku ialah, pembangunan tetap dijalankan, projek tetap disiapkan, tanpa mengambil kira akibatnya. Tidak ada langkah-langkah yang dilakukan untuk mengelakkan kejadian buruk seperti banjir kilat daripada berlaku. Langkah-langkah mengatasi masalah ini HANYA dilakukan apabila telah berlaku banjir kilat beberapa kali dan mendapat aduan daripada orang ramai.
Cabaran kepada masalah ini ialah tindakan yang boleh diambil oleh pihak yang terlibat. Adakah pihak terlibat berupaya mengatasi masalah ini daripada berlaku samada melalui penguatkuasaan undang-undang kepada pemaju yang bertindak semberono dan tidak menyediakan sistem saliran yang baik semasa dan selepas pembangunan dijalankan.
Masalah yang dihadapi pula ialah berlakunya rasuah sehingga menyebabkan pembangunan dijalankan besar-besaran tanpa mengira faktor-faktor alam sekitar, kawasan geografinya, dan kesan-kesan pembangunan yang dijalankan sehingga menjejaskan kualiti alam sekitar.
Hal ini biasanya hanya akan menjadi satu dilema kepada masyarakat dan juga kerajaan kerana proses penguatkuasaan dan tindakan yang tidak telus dalam mengatasi masalah seperti ini. Pembangunan semata-mata tanpa mempedulikan kesan-kesan negatif akibat daripadanya tidak akan menjadikan sesebuah negara itu maju. Mungkin maju HANYA dari segi pembinaan struktur dan kemudahan prasarana, tetapi tidak maju dari segi mentaliti. Merujuk kepada kata-kata Perdana Menteri, Datuk Seri Abdullah Hj. Ahmad Badawi yang mengatakan bahawa rakyat kita mempunyai mentaliti dunia ketiga walaupun kemudahan adalah bertaraf dunia.
Sunday, September 30, 2007
PEMBANGUNAN MESTILAH...
Kerajaan menganggap bahawa proses urbanisasi yang dirancang dan terkawal adalah merupakan satu strategi penting untuk mencapai matlamat DEB disamping memupuk perseimbangan ekonomi antara bandar dan luar bandar.
Oleh sebab itu, dapat dikatakan bahawa:
1. Pembangunan mestilah menghormati alam sekitar, baik alam sekitar semulajadi mahupun alam sekitar budaya, dan juga struktur-struktur tradisional yang sering diperlukan untuk memelihara perpaduan sosial sesebuah negara. Ini termasuklah melindungi warisan kebangsaan dan perlindungan daripada semua bentuk nilai-nilai yang dikenakan.
2. Pembangunan mestilah dirancang dan memerlukan perhatian yang berterusan dan campurtangan daripada pihak berkuasa negara. Penyelarasan kepentingan-kepentingan sektor swasta dengan matlamat-matlamat negara perlu dipastikan oleh mekanisme-mekanisme yang sesuai. Ini bagi mengelakkan daripada berlakunya pembangunan yang tidak bersekata dan membazirkan sumber serta memusnahkan alam.
3. Pembangunan mestilah ke arah pembentukan susunan sosial yang adil dan saksama. Dalam usaha mencapai matlamat ini, mestilah ada perubahan bentuk struktur yang membolehkan penyertaan semua golongan penduduk dalam menikmati faedah-faedah dari sains dan teknologi, dan bukan sahaja mengalami kesan-kesan negatif.
4. Pembangunan mestilah bersifat demokratik, iaitu mestilah mematuhi pilihan-pilihan yang dibuat oleh rakyat pada keseluruhannya.Matlamat-matlamat masyarakat bukanlah semata-mata kepada sains dan teknologi. Masalah ini melibatkan tidak kurang daripada kebebasan umat manusia untuk menentukan nasibnya.
5. Pembangunan mestilah bersifat pembaharuan. Ia tidak seharusnya bergantung kepada pembawaan masuk teknologi-teknologi yang telah lapuk dari negara maju mahupun teknologi-teknologi yang telah dimajukan dinegara-negara lain.
6. Pembangunan mestilah asli, yang bererti bahawa corak-corak pembangunan bukan sahaja patut bersesuaian dengan struktur ekonomi dan sosial, suasana sekeliling manusia dan alam, tetapi hendaklah juga menuruti matlamat-matlamat tiap-tiap negara dan cara ia mengamati masa depan sendiri.
Oleh sebab itu, dapat dikatakan bahawa:
1. Pembangunan mestilah menghormati alam sekitar, baik alam sekitar semulajadi mahupun alam sekitar budaya, dan juga struktur-struktur tradisional yang sering diperlukan untuk memelihara perpaduan sosial sesebuah negara. Ini termasuklah melindungi warisan kebangsaan dan perlindungan daripada semua bentuk nilai-nilai yang dikenakan.
2. Pembangunan mestilah dirancang dan memerlukan perhatian yang berterusan dan campurtangan daripada pihak berkuasa negara. Penyelarasan kepentingan-kepentingan sektor swasta dengan matlamat-matlamat negara perlu dipastikan oleh mekanisme-mekanisme yang sesuai. Ini bagi mengelakkan daripada berlakunya pembangunan yang tidak bersekata dan membazirkan sumber serta memusnahkan alam.
3. Pembangunan mestilah ke arah pembentukan susunan sosial yang adil dan saksama. Dalam usaha mencapai matlamat ini, mestilah ada perubahan bentuk struktur yang membolehkan penyertaan semua golongan penduduk dalam menikmati faedah-faedah dari sains dan teknologi, dan bukan sahaja mengalami kesan-kesan negatif.
4. Pembangunan mestilah bersifat demokratik, iaitu mestilah mematuhi pilihan-pilihan yang dibuat oleh rakyat pada keseluruhannya.Matlamat-matlamat masyarakat bukanlah semata-mata kepada sains dan teknologi. Masalah ini melibatkan tidak kurang daripada kebebasan umat manusia untuk menentukan nasibnya.
5. Pembangunan mestilah bersifat pembaharuan. Ia tidak seharusnya bergantung kepada pembawaan masuk teknologi-teknologi yang telah lapuk dari negara maju mahupun teknologi-teknologi yang telah dimajukan dinegara-negara lain.
6. Pembangunan mestilah asli, yang bererti bahawa corak-corak pembangunan bukan sahaja patut bersesuaian dengan struktur ekonomi dan sosial, suasana sekeliling manusia dan alam, tetapi hendaklah juga menuruti matlamat-matlamat tiap-tiap negara dan cara ia mengamati masa depan sendiri.
Sunday, September 23, 2007
Kesan Pembangunan Bandar ke atas Alam Semulajadi
Alam semulajadi merupakan khazanah warisan negara. Antara tiga unsur alam semulajadi yang penting ialah hutan, air dan udara. Hutan berfungsi sebagai pembekal oksigen, kawasan tadahan, sumber makanan dan tempat perlindungan habitat flora dan fauna. Berdasarkan fungsi inilah warisan hutan perlu dikekalkan. Pembangunan bandar hanya melihat kepada pembangunan fizikal sebagai sumber ekonomi semata-mata.
Pembukaan bandar baru seperi Bandar Muadzam Shah dan bandar-bandar baru yang lain menyaksikan pembersihan hutan dan pemotongan bukit-bukit. Ini menyebabkan hakisan tanah semakin banyak kerana tidak dapat menampung air di permukaan bumi.
Selain itu, unsur kedua penting ialah air. Jika dilihat, air diperlukan oleh semua aktiviti bandar seperti industri, pertanian, perkilangan, perkhidmatan dan rekreasi. Pembangunan bandar turut meningkatkan permintaan bekalan air bersih dari semasa ke semasa. Lama kelamaan air ini akan berkurangan. Sumber air yang sedia ada di sungai-sungai atau tasik turut tercemar apabila hasil buangan sisa kilang, domestik dan pertanian yang tidak diolah dengan baik dibuang terus ke dalam sungai.
Kesan daripada pembangunan bandar yang tidak seimbang juga akan menyebabkan pencemaran udara dan peningkatan suhu. Udara segar yang dihasilkan melalui proses fotosintesis tumbuhan penting untuk pernafasan yang menjamin kelangsungan hidup. Tetapi akibat proses pembangunan, udara ini kini tercemar dengan bahan-bahan pencemaran seperti karbon monoksida, plumbun, dan nitrogen hidroksida. Ini terdapat dalam udara akibat aktiviti bandar seperti pengangkutan, asap dari industri, dan pelupusan sisa domestik.
Dengan ini jelaslah bahawa pembangunan bandar yang tidak seimbang dan terancang memberi kesan yang buruk kepada alam sekitar yang begitu penting bagi manusia dan kehidupan lain.
Pembukaan bandar baru seperi Bandar Muadzam Shah dan bandar-bandar baru yang lain menyaksikan pembersihan hutan dan pemotongan bukit-bukit. Ini menyebabkan hakisan tanah semakin banyak kerana tidak dapat menampung air di permukaan bumi.
Selain itu, unsur kedua penting ialah air. Jika dilihat, air diperlukan oleh semua aktiviti bandar seperti industri, pertanian, perkilangan, perkhidmatan dan rekreasi. Pembangunan bandar turut meningkatkan permintaan bekalan air bersih dari semasa ke semasa. Lama kelamaan air ini akan berkurangan. Sumber air yang sedia ada di sungai-sungai atau tasik turut tercemar apabila hasil buangan sisa kilang, domestik dan pertanian yang tidak diolah dengan baik dibuang terus ke dalam sungai.
Kesan daripada pembangunan bandar yang tidak seimbang juga akan menyebabkan pencemaran udara dan peningkatan suhu. Udara segar yang dihasilkan melalui proses fotosintesis tumbuhan penting untuk pernafasan yang menjamin kelangsungan hidup. Tetapi akibat proses pembangunan, udara ini kini tercemar dengan bahan-bahan pencemaran seperti karbon monoksida, plumbun, dan nitrogen hidroksida. Ini terdapat dalam udara akibat aktiviti bandar seperti pengangkutan, asap dari industri, dan pelupusan sisa domestik.
Dengan ini jelaslah bahawa pembangunan bandar yang tidak seimbang dan terancang memberi kesan yang buruk kepada alam sekitar yang begitu penting bagi manusia dan kehidupan lain.
Muzium Etnologi Dunia Melayu: Antara cabaran dan Harapan
Muzium Etnologi Dunia Melayu yang diwarwarkan akan dibina di Bangi, Selangor merupakan salah satu daripada Rancangan Malaysia Ke Lapan (2001-2005). Muzium tersebut yang bakal mengumpul, memelihara, menjalankan kajian dan menyebarkan pengetahuan mengenai kebudayaan dan warisan Melayu dan seterusnya menjadi gedung warisan budaya Melayu.
Namun, mengikut penerangan yang diberikan oleh seorang kurator di Muzium berkenaan melalui lawatan baru-baru ini, muzium tersebut telah dibatalkan pembinaannya. Pelan serta rangka muzium berkenaan yang tersergam indah di Muzium tersebut hanya tinggal kenangan. Mainan politik telah menyebabkan pembinaan muzium ini dibatalkan. Rumah-rumah contoh yang bersejarah terpaksa disimpan kembali ke dalam stor kerana ketiadaan tempat untuk menyimpannya.
Mengikut Prospek dalam Rancangan ini dibawah kebudayaan, tumpuan akan diberikan kepada pembangunan seni dan budaya, pemuliharaan dan pemeliharaan warisan budaya dan penyebaran maklumat mengenai kebudayaan. Jika sebab penangguhan pembinaannya atas sebab telah ada satu muzium didirikan di Putrajaya, alasan ini adalah amat tidak munasabah. Ini kerana, boleh dilihat pembinaan muzium yang gah itu tidak memaparkan ciri-ciri tradisional langsung. Jika dulu mengikut rangka atau pelan tindakan, sebelum pembinaan menunjukkan ciri-ciri tradisional dengan bumbungnya yang bercirikan rumah Minang. Tetapi jika dilihat sekarang, apa yang ada hanyalah satu muzium yang moden.
Bagaimanakah satu-satu muzium yang bermotifkan ingin mendidik manusia mengenai kebudayaan bangsa Malaysia akan berjaya jika hal seperti ini lebih diambil kira? Ini hanyalah akan memberi kesan kepada alam dan manusia itu sendiri. Tidak dinafikan pelbagai muzium telah wujud sepanjang masa ini, tetapi pembinaannya haruslah diteruskan kerana memberikan harapan yang cerah dalam mendidik masyarakat kita mengenai erti budaya dan seterusnya menghasilkan masyarakat yang menghargai kebudayaan sendiri lebih daripada kebudayaan lain.
Namun, mengikut penerangan yang diberikan oleh seorang kurator di Muzium berkenaan melalui lawatan baru-baru ini, muzium tersebut telah dibatalkan pembinaannya. Pelan serta rangka muzium berkenaan yang tersergam indah di Muzium tersebut hanya tinggal kenangan. Mainan politik telah menyebabkan pembinaan muzium ini dibatalkan. Rumah-rumah contoh yang bersejarah terpaksa disimpan kembali ke dalam stor kerana ketiadaan tempat untuk menyimpannya.
Mengikut Prospek dalam Rancangan ini dibawah kebudayaan, tumpuan akan diberikan kepada pembangunan seni dan budaya, pemuliharaan dan pemeliharaan warisan budaya dan penyebaran maklumat mengenai kebudayaan. Jika sebab penangguhan pembinaannya atas sebab telah ada satu muzium didirikan di Putrajaya, alasan ini adalah amat tidak munasabah. Ini kerana, boleh dilihat pembinaan muzium yang gah itu tidak memaparkan ciri-ciri tradisional langsung. Jika dulu mengikut rangka atau pelan tindakan, sebelum pembinaan menunjukkan ciri-ciri tradisional dengan bumbungnya yang bercirikan rumah Minang. Tetapi jika dilihat sekarang, apa yang ada hanyalah satu muzium yang moden.
Bagaimanakah satu-satu muzium yang bermotifkan ingin mendidik manusia mengenai kebudayaan bangsa Malaysia akan berjaya jika hal seperti ini lebih diambil kira? Ini hanyalah akan memberi kesan kepada alam dan manusia itu sendiri. Tidak dinafikan pelbagai muzium telah wujud sepanjang masa ini, tetapi pembinaannya haruslah diteruskan kerana memberikan harapan yang cerah dalam mendidik masyarakat kita mengenai erti budaya dan seterusnya menghasilkan masyarakat yang menghargai kebudayaan sendiri lebih daripada kebudayaan lain.
Wednesday, September 5, 2007
Taklimat Bencana Banjir: Antara tinjauan awal
Daerah Kota Tinggi terletak di Pantai Timur Negeri Johor. 65% adalah dikelilingi oleh laut dan Kota Tinggi ini adalah terletaknya Lembangan Sg. Johor dan Lembangan Sg. Sedili. Komponen pencegahan banjir dan persediaan menghadapi bencana meliputi mengurangkan kesan banjir terhadap mangsa dan harta benda. Aktiviti-aktiviti utama pula seperti tugas menyelamat, penyediaan pusat-pusat pemindahan, makanan, rawatan perubatan dan lain-lain.
Kawasan utama berlaku adalah tertumpu di Bandar Kota Tinggi. Peristiwa banjir yang pernah dicatatkan adalah:
- Disember 1948
- Disember 1969
- Disember 1979
- Disember 1982
- Disember 1983
- Disember 1989
- Disember 1991
- Disember 2003
- Januari 2004
- Mac 2004
Subscribe to:
Posts (Atom)